Jezioro proszone na start

Godzina 7:00 rano. Jesteśmy w Wiśle w Beskidzie Śląskim. Tak, będziemy dziś węszyć w okolicach źródeł znanej wszystkim dobrze rzeki. Słońce wyszło już zza gór i zaświeciło prosto w oko tutejszego niewielkiego jeziora znajdującego się w pobliżu szlaku, którym będziemy spacerować. Jezioro nazywa się Czerniańskie (pewnie dlatego, że znajduje się w Wiśle Czarnem :)).

Jak powstaje Wisła?

To do tego jeziora zlewają się źródlane wody dwóch protoplastek Wisły - Biała i Czarna Wisełka, a wypływa z niego rzeczka nazwana po prostu Wisełką. By stać się prawdziwą Wisłą brakuje jej już tylko kilkuset metrów i połączenia się z wodami strumyka Malinka. No cóż, dojrzewanie wymaga przecież trochę czasu.

Kąpałbym się... (gdybym mógł)

Woda jest tu niesamowicie przeźroczysta i kusi ogromnie zarówno człowieka jak i psa, żeby od razu do niej wskoczyć. Niestety, mamy złe wieści. Uczynić tego nie można. Oko jeziora jest sztuczne, co oznacza, że powstało w konkretnych celach - to zbiornik retencyjny i rezerwuar wody pitnej. Można podejść lub podjechać na tamę znajdującą się po drugiej stronie akwenu.

Tu spędza czas prezydent

Z miejsca, w którym stoimy doskonale widać letnią rezydencję prezydenta, zwaną "Zameczkiem". Nie jest to jakiś stary, pochodzący z dawnych czasów zamek. Nie. Tylko z daleka może stwarzać takie pozory, zapewne przez piętrzące się między drzewami wieże i ogólny zarys bryły. Tak naprawdę jednak pochodzi z okresu międzywojennego i już wtedy urządzony został, szczególnie w środku, na wskroś nowocześnie. Na zewnątrz swój młody wiek zdradza na przykład ułożonymi liniowo dużymi oknami. Prowadzi do niego kręta droga przez las. Można podjechać i obejrzeć.

Czy można znaleźć źródło Wisły?

Jak już wiemy Wisła powstaje z kilku głównych górskich potoków (które składają się z innych mniejszych), nie ma więc jednego źródła. Jeśli weźmiemy pod uwagę tylko Czarną i Białą Wisełkę, łatwiej będzie nam dotrzeć do początku tej drugiej, za który oficjalnie przyjmuje się źródła Potoku Wątrobnego wypływającego ze stoku Baraniej Góry na wysokości 1120 m n.p.m.

Z Czarną Wisełką nie jest już tak prosto. Zlewa się w nią bowiem jednocześnie kilka mniejszych potoków mających swoje początki gdzieś na baraniogórskich mokradłach. A że my dziś podążamy właśnie wzdłuż tej ciemniejszej, ale i zarazem spokojniejszej z dwóch wisełkowych sióstr, z góry skazani jesteśmy na porażkę.

Czarna, bo spokojna

W zasadzie na całej długości potok płynie na wprost bez większych turbulencji. Ciekawym jest, że kolor czarny zawarty w nazwie odnosi się do spokojnego charakteru rzeki (nie zmienia ona koloru, cały czas pozostaje ciemna). Zestawiona z nią Biała Wisełka ma więcej wyższych wodospadów i bardziej się pieni (stąd jej kolor) okazując się tą mniej grzeczną siostrą.

Łagodne początki

Wchodzimy na czarny szlak (jakże mógłby być innego koloru?), który zaczyna się tuż przed płatnym parkingiem, na którym zostawiamy samochód. Chcemy poobserwować zachowanie górskiego potoku. Początkowo rzeczka jest relatywnie szeroka i wygląda dość łagodnie.

Później rzeka nabiera więcej charakteru

Charakteru górskiego, naturalnie. Po przejściu kilku kilometrów strumień staje się węższy oraz pojawiają się w nim coraz większe i bardziej chaotycznie narzucone kamienie.

Jednak jest to dość grzeczna zadziorność. Potok nadal płynie prosto, a wodospady, które się na nim pojawiają są niewielkie.

Patyczki natomiast uciekają bezpowrotnie...

Mały wodospad

5km spaceru, a może i dalej...

Czarny szlak biegnący wzdłuż rzeki liczy sobie 4,9 km, by później połączyć się ze swoim czerowonym kolegą. Na tym odcinku Wisełka to po prostu wartki, górski potok.

...na Baranią Górę?

Gdybyśmy mieli czas i ochotę, czerwony szlak chętnie zaprowadzi nas do schroniska na Przysłopiu, które jest znanym punktem wypadowym na Baranią Górę. Dobra opcja na mniej upalne dni.

W Czarnej Wisełce też mocno czuć góry, można w niej odnaleźć na przykład takie kamienne płyty.

Jak wygląda trasa?

Wzdłuż strumyka ciągnie się asfaltowa droga spacerowa schodząca gdzieniegdzie na wysokość poziomu potoku. Częściowo zacieniona, jednak zdarzają się na niej dłuższe odcinki, które przebyć należy w pełnym słońcu. Im bliżej południa tym oczywiście będzie ich więcej.

Rowerzyści i żmije

Rankiem jednak jest tu spokojnie i chłodno. W miarę upływu dnia rzeka dość skutecznie studzi gorące zapędy temperatury, ma jednak ograniczone możliwości ;).

Uważać natomiast należy na jeżdżących tędy dość szybko rowerzystów i na żmije mogące wygrzewać się na kamieniach.

Świetna na letni poranek

Jeśli będziecie w pobliżu przespacerujcie się brzegiem Czarnej Wisełki i poobserwujcie czarny charakterek jakim cechuje się Wisła w stadium swego dzieciństwa.

Latem zdecydowanie polecamy rześkie ranki, a na wiosnę, jesień lub w zimie każdą dowolną porę dnia.

Pies Heban w siódmym niebie

Dla Hebana był to jeden z najlepszych spacerów ostatnimi czasy. Był ogromnie szczęśliwy mogąc chłodzić się co jakiś czas w zimnym strumyku, obwąchiwać kamienie i w końcu odsapnąć od panoszących się wokół upałów w porannym, chłodnym górskim otoczeniu.

A może w Waszej okolicy jest jakiś strumyk, nad który można zabrać psiaka?

Pies Heban węszy u źródeł Wisły - spacer wzdłuż Czarnej Wisełki

Na miejscu: